Hakkımda

4 kişilik bir ailenin tek kız çocuğuydum. Yeterince şımartılmış her istediği hemen hemen olmuş bir çocuk.. Tabi 90 larda ne kadar şey istenir ne kadarı olur orası ayrı bir muamma. Ticaret meslek lisesi mezunu ticaret üniversitesi terk'im :( Babamı 46 yaşında kaybettikten sonra 19 yaşımdayken başladı iş haytım. Daha doğrusu hayat maratonum. 20 li yaşlarda tanıştım eşimle. Senesine en kıymetlim geldi dünyaya. Ve geçmişte bahsettiğim kızdan şimdi eser olmayan ben.. Anne olmak hayatımın en zorlu görevi ve en güzel şeyi. Şimdi herşey onun için. Beslenmesi,uyuması, oynaması, okul hayatı, geleceği..

17 Şubat 2016 Çarşamba

Sevildiğimi hissettim teşekkürler 😊

Geçen gece uykumun arasında almirin mırıldanmalarını duyduğum gibi fırladım yataktan eşim başında sorun yok yat birtanem uyumana devam et dedi sanırım saat gecenin 3 buçuğu felan.. Yattım tekrar.. Aradan 1 saat geçti geçmedi bu sefer ağlıyor.. Yine bir hamleyle kalktım baktım bu sefer ayaklarında onu uyutuyor.. Sen uyu Aşkım Dedi ben hallediyorum bir elinde de biberonla.. Uyuyamadım ama mutluluktan.. Ertesi sabah aynı saatte evden işe gitmek için çıkacaktık.. Benim yerime o uykusuz kalmayı tercih etti..  Bunu okurken e bunda ne var gayet normal diyenleriniz olacaktır eminim ama birde mümkün değil keşke diyenlerinizde.. Bu yazıyı okuyan beyler bazen ufak fedakarlıklar ilişkinizdeki birçok şeyi tekrar gözden geçirmenizi sağlar.. Sizin bilemediğiniz birçok kırgınlıkları onarır.. Sevgi'yi arttırır aşkı güçlendirir.. Sadece bir gece yarısı uyandığımda gördüğüm o manzara benim tam gün gülümsememe sebep oldu.. Sevdiğinizi söyleyin, ilginizi gösterin.. Düşünüldüğünü anlasın.. Bunun birçok yöntemi var.. Hazırlanan bir kahvaltı, eve bir buket çiçekle gelinilmesi vb gibi.. Uzatmayacağım.. Duygulandım, sevindim ve sevildiğimi önemsendiğimi hissettim teşekkür ederim seni seviyorum..

Hoşgeldin dünyamıza kıymetlim

Uzun zamandır almirin doğumuyla ilgili bir yazı yazmak vardı aklımda lakin hep erteledim. Sanırım artık Zaman'ı geldi. Ahmet'in aksine çok daha fazla hazırlıklarla hazırlandığım bu doğum maalesef çok zorluklarla tamamlandı. Doğum fotoğrafçım ve eşim içeri alınmadı. Planlı olmasına rağmen henüz 35 hafta 3 günlük bir gebelik olduğu ve bebeğin durumunun iyiliğinde emin olunmadığı için bir şekilde doğumhanede sadece doktor ve Ekibiyle birlikte kaldım. Bana spinal anestezi uygulanırken hala derdim eşim ve fotoğrafçıydı. Kaçamak cevaplar vs derken almirin ağlaması inletti ortalığı. İlk tepkim çok küçük oldu. Gerçekten öyleydi. 2300 kg 49 cm doğdu benim küçük ama yürekli savaşçım. Tam nihayet ikimizde sağlıklıyız derken almiri götürdüler. Bir yoğun bakım muhabbeti dönüyor ama anlayamıyorum tabi iyi kötü anestezi var vücutta . Neyse bitti dikiş çıkarken ameliyathaneden gülümsüyorum annem eşim teyzemler kapıda gördünüz mü diyorum Nasıl minik. Şaşkınlar meğer onlar yüzünü görememiş. Direk yoğun bakıma alınmış bebeğim. Kalbi durmuş solunum sıkıntısı yaşamış. Beynimden vurulmuşa dönüyorum. Neyse 5 saat sonra ayağa kalkıyorum ve ilk işim yoğun bakım kapısına dayanmak oluyor. Daha net görüyorum. O kablolar damar yolu beni yıkıyor. Şükür diyorum yinede. 2 gün kaldı ben hastanede Almir yoğunbakımda . Çıktık evimize sonra. Lakin öyle küçük öyle minik ki Nasıl büyücek bu Bebek diye düşünmeden edemiyor insan. Şimdi 3.5 aylık sarılık için ve gripten dolayı toplamda 8 günlük bir yoğun bakım maceramız oldu ve bitti. Allahım bir daha düşürmesin..