ANNELİK hissi..

Bundan 8 ay önceydi.. dünyanın en yüce varlığına kavuştuğum zaman.. seni saatlerce izLediğimi hatırLıyorum..uykunda güLümsemeLerin, esneyişLerin eLini kıpırdatışın biLe büyük birşeydi benim gözümde.. tarifsiz bi mutLuLuk kaynağısın oğLum.. seni kucağıma aLdığımda durmuştu zaman.. o an sadece sen ve ben vardık.. dün bana aynı duyguyu tekrar hissettirdin.. ne müthiş birşeymiş ağzından çıkan ANNE kelimesi.. duygusallığı dorukLArda yaşıyorum hala.. Sen benim en kıymetlim.. o minicik ağzından çıkarttığın tek kelime beni  benden aldı.. evet ben daha seni ilk öğrendiğim andan itibaren ANNEydim.. ama bu öyLe birşey değil.. ne çabuk büyüyorsun.. keşke dursa zaman.. heLe o minicik eLLerini uykuLu uykuLu suratımda gezdirişin yok mu.. sen benim ömrüm.. iyiki varsın..