merhaba bebek (: mutlu son :)

son anda veriLen aciL sezeryan kararı.. Sonunda kucağıma aLıcam düşüncesi rahatLatsada o iLk an yüzünü görememe korkusu.. Doktorumun verdiği kararLa 25.10.2011 öğLen gibi oğLuma kavuşucaktım nihayet.. Heyecan dorukta.. Bi yandan hastane odasını süsLüyor, bi yandan ameLiyatı düşünüyordum.. Ummadığım bi anda hemşireLer beni hazırLamaya geLdikLerini söyLediLer.. Doktor çoktan ameLiyathaneye inmiş.. Tamamen şaşkınLık içindeyim.. sedyede giderken bakıyorum eşime bırakma beni dercesine.. AğLamak istemiyorum bu mutLu bi oLay ama içLeniyorum nedense.. Yinede yüzümde güLümsemeyLe eL saLLıyorum ve dua et benim için diyorum aşkıma.. BeLLi etmiyor ama korkuyor asLında oda.. Nihayet ameLiyathanedeyim.. Başımda kaLabaLık bi ekip, merakLı gözLerLe izLiyorum her birini.. İçten içe oğLuma sesLeniyorum ''son dakikaLarımız annem başbaşa'' ve narkoz veriLiyor.. HayaL meyaL hatırLıyorum iLk gözLerimi açtığım anı.. Biri diyor kaLk anne oLdun oğLun seni bekLiyor.. GüzeL bi rüyadan uyanıyor gibiyim.. Ağzımdan çıkan iLk söz o sağLıkLımı oLuyor.. Eşimi görüyorum kapıda O çoktan tanışmış oğLumuzLa.. GözLErinin içi parLıyor.. görMeLisin diyor ve nihayet geLiyor.. AnLatıLması imkansız bi an.. Kucağımda sonunda.. Bu benim bebeğim.. NasıL güzeL bi duygu diyorum.. Oda kaLabaLık göz yaŞlarımı engeLLemeye çaLışıyorum.. Merhaba diyorum.. hoşgeLdin dünyama.. Bundan sonra 2 erkek var hayatımda..Canım kadar sevdiğim eşim ve oğLumLa 


mutLuLuk yoLunda...