Hakkımda

4 kişilik bir ailenin tek kız çocuğuydum. Yeterince şımartılmış her istediği hemen hemen olmuş bir çocuk.. Tabi 90 larda ne kadar şey istenir ne kadarı olur orası ayrı bir muamma. Ticaret meslek lisesi mezunu ticaret üniversitesi terk'im :( Babamı 46 yaşında kaybettikten sonra 19 yaşımdayken başladı iş haytım. Daha doğrusu hayat maratonum. 20 li yaşlarda tanıştım eşimle. Senesine en kıymetlim geldi dünyaya. Ve geçmişte bahsettiğim kızdan şimdi eser olmayan ben.. Anne olmak hayatımın en zorlu görevi ve en güzel şeyi. Şimdi herşey onun için. Beslenmesi,uyuması, oynaması, okul hayatı, geleceği..

30 Haziran 2012 Cumartesi

son zamanlar.. (38.hafta)

Artık zaman daraLıyor..Sana kavuşmaya haftaLar beLki günLer var..Heyecanım var eLbet birazda teLaş.. AsLında varLığını öğrendiğim günden beri hazırım seni  kucağıma aLmaya..Boyun, kiLon, ten rengin, göz rengin, kime benzediğin ve daha binLerce soru var akLımda..Beni duygusaLLığın doruğuna uLaştıran müthiş mucizem..Canım oğLum..varLığını hissettirerek beni anneLiğe aLıştırman.. herşeye bakış açımı değiştirmen.. yeni bir ben yaratman..Evet mucize bu.. Yüzünü görmeden, sesini duymdan sana bu denLi bağLanmam..Sabah uyandığımda senin iyi oLduğunu anLayana kadar kıpırdaman öyLece uzanmam..Küçücük bi bedenin beni yönLendirmesi..KeLimeLerLe anLatıLamayacak kadar özeLsin ve o denLi büyük sana oLan sevgim..geL artık bebeğim.. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder