Çok fazla kafa kurcalayan, vicdan
yaptıran Bir şey olduğu kesin.. Peki ama ya mecbursan. 4 aylıktı
oğlum ondan ilk ayrıldığım zaman :( ilk işe gittiğim gün
ağlamaktan gözümün önünü göremiyordum. Sonraki gün, diğer
gün vs... Uzun süre ağlamaklı salyalı sümüklü bir ayrılış
oldu her iş günü.. Vicdanım rahat etsin diye en iyi marka bebek
ürünleri, kıyafetler, pahalı oyuncaklar.. Şimdi nasıl saçma
geliyor. Zaten ihtiyacım olduğu için çalışmıyor mu ki insan.
Kazandığımı onun masrafına haradıktan sonra çalışıp
bebeğimden ayrılmanın ne anlamı var. Hem dünyayı alsan ne fayda
yanında vakit geçiremedikten sonra. İlk eltim beni arayıp merve
ahmetin dişi çıktı dediğinde yıkılmıştım adeta. Çünkü
benim küçük tombalak oğlumun deli gibi damakları kaşınıyor ve
ben her sabah ve akşam elimde kaşık ses geliyor mu diye kontrol
ediyordum. Bana kısmet olmadı ya o dişi görmek :( O benim oğlumdu
ama ben ilk lerinde yanında olamıyordum. Ama ona iyi bir hayat
hazırlıyordum bir yandan. Bir yandan da çalışmayıp evde
çocuğuyla vakit geçiren arkadaşlarımla konuşuyordum. Çoğu ev
temizliği, yemek internet derken gün bitiyor diyorlardı. Artık
içim bir nebze olsun rahattı. Çünkü ben eve gittiğimde yemek
dışında ahmet uyanıkken sadece onunla oyun oynayarak masal
okuyarak severek, gezerek vakit geçiriyordum. Yani işin özü
kaliteli vakit geçirmek diyebilirim.
Bir hafta sonu anne baba çocuk geziyor
bir hafta sonu anne oğul geziyorduk. Bazen evde ama doya doya vakit
geçiriyorduk. Şimdi oğlum 3 yaşına giriyor. Kendini bildi bileli
annesi çalışıyor. Şu sıralar işe gitmesen olmaz mı anne biz
seninle çok güzel vakit geçiriyoruz diye mırıldanıyor. Ona
güzel vakit geçirmemizin sebebinin birbirimizi özlediğimiz için
olduğunu anlattım. Aslında hergün yanyana olsak ve hep oyun
oynasak gezsek sıkılırız mesajını verdim. Şimdi anne sen git
ben seni özliyim gel oyun oynayalım gezelim birlikte kule yapalım
felan diyor. Çalışan anne iseniz ve iş dışındaki vaktinizi
çocuğunuzla doya doya geçiriyorsanız vicdanınız rahat olsun.
Hem çalışmak anneye maddi manevi güven verirken bir yandan da
kendini hızlı toparlamasına sosyalleşmesine, çocuğuna daha iyi
vakit ayırmasına sebep oluyor. Oğlumla geçirdiğim her saniye
bile çok önemli. Boşa geçmememli, boş geçmemeli..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder