Hakkımda

4 kişilik bir ailenin tek kız çocuğuydum. Yeterince şımartılmış her istediği hemen hemen olmuş bir çocuk.. Tabi 90 larda ne kadar şey istenir ne kadarı olur orası ayrı bir muamma. Ticaret meslek lisesi mezunu ticaret üniversitesi terk'im :( Babamı 46 yaşında kaybettikten sonra 19 yaşımdayken başladı iş haytım. Daha doğrusu hayat maratonum. 20 li yaşlarda tanıştım eşimle. Senesine en kıymetlim geldi dünyaya. Ve geçmişte bahsettiğim kızdan şimdi eser olmayan ben.. Anne olmak hayatımın en zorlu görevi ve en güzel şeyi. Şimdi herşey onun için. Beslenmesi,uyuması, oynaması, okul hayatı, geleceği..

3 Eylül 2014 Çarşamba

Canı Sıkılan Ufaklık

Evet küçük beyin canı sıkılıyor artık ve bunu bu şekilde dile getiriyor. Anne çok sıkılıyorum :( iyi ama ne yapmalıyım. Parka gidelim, denize gidelim, oyun kulübüne gidelim bunun sonu yokki. Sonuçta evde olduğumuz zamanlarda olmak zorunda.. Ama o henüz 2 yaşında bir çocuk. Bunu ona nasıl anlatabilirim. Bunun üzerinde uzun süre araştırma yaptım.İnternetten, dergilerden, sayfalardan, oedegoklardan. Önemli olan ahmetin gelişimi normal ve bu yaşında canı sıkılmasıda gelişiminin yolunda ilerlediğinin göstergesi. Şimdi gelelim bu sıkıntıyı ortadan kaldırmaya. Aktivite kutularına katılmaya karar verdim. Zaten kırtasiyeden bir dünya şeyler alıp aklımın yettiğince birşeyler yapıyorduk. Bunları bir kutuya toplayan proflarla tanıştım. :) bardabas, pokolino, adım adım her ay bir kutu evimizde :) Ailece etkinlik yapmış oluyorsunuz çünkü yardıma ihtiyacı oluyor. Çocuk müthiş zaman geçiriyor. Yaptıklarıda hatıra olarak kaldırılıyor. Tavsiye derim.







Hiç yorum yok:

Yorum Gönder